Hrvatska kolonija u Severnoj Americi

HRVATI SU KOLONIZIRALI I NASELILI SJEVERNU AMERIKU U 16. STOLJEĆU


Akademski slikar Alfred Freddy Krupa domogao se nalaza koji tvrde da među Melungeonima, rasom nastalom miješanjem indijanskih domorodaca s crnom i bijelom rasom, postoji i hrvatski gen

Ljeto je Gospodnje 1540., godinu-dvije gore ili dolje. Još od 1521. i pada Beograda u osmanlijske ruke Turci haraju ovim dijelom Europe i kroz Bosnu sve više nadiru u Dalmaciju. Njihovo nezaustavljivo širenje tjera lokalno stanovništvo u paniku. Malena flota od samo dva broda, krcata izbjeglicama, kreće iz Dubrovnika na svoj neizvjestan put. Do danas nije otkriveno što je točno trebala biti njihova destinacija jer su se neslavno razbili na obalama današnje Sjeverne Karoline u Americi.

Malobrojni preživjeli tijekom godina miješaju se s lokalnim stanovništvom - Indijancima i uskoro nastaje sasvim neobična rasa. Croatani ili Croatan Indijanci. A iz miješanja Croatana s drugim rasama raste ogranak Melungeona.

Jedini živući link

Ovo je samo legenda jer zasad ne postoje nepobitni dokazi o postanku Croatana. No, čini se kako bi se to moglo promijeniti. Karlovački akademski slikar Alfred Freddy Krupa, poznat po dugogodišnjoj potrazi za svojim podrijetlom, dobio je, naime, ovih dana jedinstvenu vijest iz SAD-a. Temeljem 13 CODIS markera korištenih u forenzičkoj genetici, po sustavu kakav koriste i američki federalni agenti, Krupa je prvi i jedini poznati živući link između tvrdnji o vjerojatnom sudjelovanju Hrvata u koloniziranju i naseljavanju Amerike u 16. stoljeću.

Opsežna studija njegova DNK koju je odradila tvrtka DNA Consultants iz Phoenixa, poznata po suradnji s FBI-om na pitanjima forenzičke genetike, detaljno je analizirala Krupino genetsko podrijetlo. Ustanovljene su brojne migracije gena, uglavnom s europskog i azijskog tla. Po podudarnosti, na prvo je mjesto stavljena melungeonska rasa. Uslijedilo je novo iznenađenje.

Prije nekoliko dana zazvonio mu je mobitel, a na drugoj strani, kako linije tako i oceana, bio je Adam S. Eterovich, istraživač i povjesničar hrvatskog podrijetla koji živi i radi u SAD-u. Uzbuđeno mu je rekao kolika je važnost studije koju je dobio. Rekao je kako sada postoje nepobitni dokazi da među Melungeonima, neobičnom rasom nastalom miješanjem indijanskih domorodaca s crnom i bijelom rasom, postoji i hrvatski gen.

Bjesomučno traganje

- Rekao mi je i da mu je žao što ta tema, iznimno intrigantna i misteriozna, nikada nije zaživjela u Hrvatskoj, za razliku od nekih drugih zemalja gdje se znanstvenici upiru kako bi verificirali sudjelovanje baš tih nacionalnosti u izvornom koloniziranju Amerike. Eterovich se mnogo bavio tom temom i bio je sretan zbog najnovijeg otkrića. Rekao mi je da cijelo vrijeme samo čeka kada će se pojaviti netko iz Hrvatske s tim genom kako bi mogao dokazati svoje tvrdnje - kaže Freddy Krupa koji je dosad dokazao plemićko podrijetlo svoje obitelji.

Riječ je o unuku slavnog karlovačkog slikara Alfreda Krupe, po kojoj ime nosi i jedna od gradskih ulica, čiji povijesni preci potječu od poljske ratničke plemićke obitelji iz roda Tarnawa. Dosad je već bio tema medija zbog svog podrijetla, ali i aktivne uloge u hrvatskom ogranku vitezova templara, na čijem je čelu neko vrijeme bio. U međuvremenu se uklonio iz tajnih društava i redova, a svoja istraživanja nastavio je bjesomučnim proučavanjem DNK markera svoje loze.

Melungeoni su već godinama top-tema američkih geneaologa jer još nisu poznati svi detalji o njihovu nastanku, a istraživači se ne mogu složiti ni oko toga koje su sve rase sudjelovale u njihovu kreiranju. Jedni tvrde kako je riječ o Sinti Romima, drugi kako su to tri rasne skupine, a treći kako oni ne postoje. Četvrti tvrde da je potomak Melungeona bio i Kralj - Elvis Presley, a peti da su Elvisa jučer vidjeli na benzinskoj postaji u Drnišu, no oni su najmanje bitni za ovu priču.

Natpis na drvetu

Činjenica je da se najslavnijim Melungeonima danas smatraju Abraham Lincoln, Tom Hanks, pa čak i aktualni američki predsjednik Barrack Obama.

No, mnogi su se dosad bavili nerazjašnjenom ulogom Hrvata u kolonizaciji Amerike. Još traju povijesni prijepori jesu li hrvatski pomorci bili na Kolumbovu brodu kada je otkrio Ameriku, ali je neprijeporno da su nedugo nakon Kolumbove ekspedicije počeli putovati preko Velike bare.

Neki povjesničari čak tvrde kako je u okolici današnje Sjeverne Karoline u 16. stoljeću postojao lokalitet ili čak otok zvan Croatan, koji su naseljavali hrvatski Indijanci (ne oni s Facebooka koje je u modernom izričaju stvorio bivši ministar Karamarko).

(Jutarnji list, autor: Tomislav  Kukec)

Srbijom su hodali divovi

SRBIJOM SU HODALI DIVOVI


Groblje mamuta, otkriveno u Viminacijumu, potvrđuje da je na ovom prostoru u preistoriji bujao život. Kraj obala Panonskog mora živeli mamuti, mastodonti, sabljozubi tigrovi, nosorozi

Prof. dr Miomir Korać na nalazištu kostiju

Jedino groblje

Ukupno 23 fosilna ostatka mamuta pronađena su u Evropi, Africi, Aziji i Severnoj Americi. Viminacijum je sada jedino poznato groblje mamuta na svetu.

FANTASTIČNO otkriće groblja mamuta na arheološkom lokalitetu Viminacijum, u Starom Kostolcu, izazvalo je svetsku senzaciju i podsetilo da je Srbija i u preistoriji bila pozornica neverovatnih događaja. Prirodnjaci podsećaju da je nekim čudom naš prostor čak i za vreme ledenog doba ostao topla zona u kojoj je život bujao, a da je, posle otopljavanja, Srbija postala najveća magistrala živog sveta koji se širio ka severu i zapadu Evrope.

- Naše tle otkriva malo poznatu priču i o preistoriji i o istoriji sveta - kaže prof. dr Miomir Korać, direktor arheološkog projekta Viminacijum. - Ovde su vladali drugačiji klimatski i geološki uslovi, neuporedivi s onima u severozapadnoj Evropi. Zato ovde imamo i groblje mamuta i procvat najstarije ljudske civilizacije u Lepenskom viru i Vinči. Izuzetan „genetski kod“ ovog tla je dao i 17 rimskih imperatora - četvrtinu broja svih vladara svetskog carstva!

Prirodnjaci naglašavaju da preistorija u Srbiji zbog neuobičajenih uslova mora da se još proučava.

- Srbija se nalazi u delu Evrope gde su se dešavale izuzetno česte i snažne geološke promene u poslednjih od 60 do 70 miliona godina - objašnjava Miodrag Jovanović, stručnjak za preistoriju Prirodnjačkog muzeja u Beogradu. - Ovde su se dešavale snažne tektonske promene tokom desetina miliona godina koje su izazivale smene živog sveta.

Milionima godina praokean Tetis je naizmenično potapao Balkan i povlačio se sa njega, a ostrva su se izdizala i tonula, zajedno sa živim svetom. Srbija je, objašnjavaju prirodnjaci, najduži deo svoje preistorije provela ili ispod mora, ili kao priobalna tropska zemlja. To objašnjava zašto su na beogradskoj Slaviji pronalaženi ostaci prakitova i ajkula.

- Na zapadu Srbije pronađeni su organizmi koji su živeli na morskom dnu, stari od 400 do 500 miliona godina - kaže Jovanović.

U zemljotresima neopisivih razmera, pre oko 160 miliona godina, delovi Balkana prvi put su provirili iznad nivoa mora. Planinski vrhovi štrčali su iz pučine kao arhipelazi ostrva, na kojima se razvijao kopneni život. Na Staroj planini, pokazuju tragovi, živeli su dinosaurusi, a kraj obala okeana, u Šumadiji i Pomoravlju, mnogobrojni gigantski krokodili, čiji su ostaci nalaženi u kopovima Popovca, kraj Paraćina.

Međutim, tektonski poremećaji ubrzo su Srbiju ponovo zadugo vratili pod morske talase praokeana. Sudbinski preokret za ovaj deo sveta bilo je podvlačenje afričke kontinentalne ploče ispod evropske, koja se zbog toga zgužvala kao hartija. Tako je stvoren lanac velikih venačnih planina, prvo Alpa, na koje su se nadovezali Dinaridi i Karpati. Planinska barijera podelila je praokean na dva dela, a njegova južna polovina Paratetis prekrivao je delimično Srbiju.

- Panonsko more, koje je pokrivalo veliki deo Srbije, čitavih 12 miliona godina povlačilo se koritom Dunava, a potpuno je nestalo tek pre oko pet miliona godina, ističući kroz Đerdap - kaže Zoran Marković iz Prirodnjačkog muzeja. - Seoba životinja u toplije krajeve počela je pre oko 8 miliona godina, kad je stvorena kopnena veza Mediterana sa severom Afrike.

Sagovornik „Novosti“ naglašava da je sve to vreme kopno Srbije bilo pokriveno tropskim ili suptropskim džunglama i savanama, jer su kolebanja klime bila mala, čak i tokom ledenih doba. Kraj obala nestajućeg mora živele su životinje koje su danas karakteristične za severnu Afriku: mamuti i mastodonti, preci današnjih slonova, lavovi, sabljozubi tigrovi, žirafe, hijene, zebre, nosorozi, majmuni.

- Tokom istraživanja, pronašli smo u centralnoj Srbiji groblja životinja koja su karakteristična i za Malu Aziju i za centralnu Evropu. Otkriće fosila tropskih životinja u Srbiji dokazuje da je balkanski prostor bio spona kontinenata - zaključuje Marković.

(Večernje novosti, 14. jun 2012.)

Prvo groblje mamuta u svetu

KOSTOLAC - PRVO GROBLJE MAMUTA U SVETU!

U utorak ujutro otkriveno pet skeleta, Na rastojanju od samo nekoliko stotina metara pronađeno ukupno sedam skeleta mamuta. Dr Miomir Korać, direktor arheološkog projekta Viminacijum: Senzacija svetskih razmera

Arheolozi sa ostacima mamuta

PROSTOR površinskog kopa uglja Drmno u Kostolcu zabelelo se od kostiju. Zapanjeni arheolozi s Viminacijuma utvrdili su da je reč o delovima skeleta mamuta, koje je prilikom kopanja oštetio rudarski bager. Ali, bujice vode posle jake kiše u ponedeljak, koja je sprala blato niz liticu kopa otkrile su ostatke još pet praistorijskih rođaka slona. Uz skelet Vike, koji je pronađen ovde 2009. godine, te onaj džinovski otkriven pre neki dan, ovo je zasad čak sedam fosila nađenih u Viminacijumu.

- Ovako nešto još nije viđeno u arheologiji. Na rastojanju od samo nekoliko stotina metara pronašli smo ukupno sedam skeleta mamuta - kaže prof. dr Miomir Korać, direktor arheološkog projekta Viminacijum. - Na samo tri hektara površine mi do sada imamo nezabeleženu pojavu ostataka mamuta, ali očekujemo da će ih biti još. Ovo je senzacija svetskih razmera i da bismo mogli da istražujemo ovo, najverovatnije, prvo otkriveno groblje mamuta u svetu, svi rudarski radovi su zahvaljujući dobroj volji EPS već zaustavljeni.

Posle kiše, koja je pala u ponedeljak, patrola mladih doktoranada Arheološkog instituta SANU, u sastavu Saša Redžić, Nemanja Mrđić, Ilija Danković i Mladen Jovičić, obilazila je površinski kop Drmno i primetila odbleske jutarnjeg sunca sa kostiju, koje su virile iz 50 metara visoke litice na lokalitetu Nosak. Pošto su se kosti belele na nepristupačnoj visini, popeli su se elektromonterskim merdevinama i uprkos klizanju i obrušavanju, došli do fosila. Ostali su zapanjeni pred veličinom kljova, rebara i drugih kostiju, koje su štrčale iz zasečenog brda Nosak. O pronalasku su odmah izvestili profesora Koraća.

- Veče pre otkrića desila se neverovatna koincidencija, ako se to može tako nazvati - kaže prof. Korać. - Naš prijatelj Dragan Gajić Uča iz Ljiga pozvao me je usred noći i rekao: "Profesore, sanjao sam da ste pronašli još mamuta", a ja sam mu odgovorio: "Hvala ti Učo na lepim željama, ali sada je vreme za spavanje" i spustio mu slušalicu. Ujutro su me mlade kolege obavestile o pravom polju mamutskih kostiju.

Fosili mamuta su pronađeni u ogromnom lesnom nanosu, a prirodnjaci kažu da je po svoj prilici reč o epohalnom otkriću prvog groblja najvećih sisara koji su ikada hodali zemljom. Naime, mamuti su, kao i njihovi mlađi rođaci slonovi, imali običaj da prevaljuju neverovatne razdaljine da bi skončali na istom mestu, gde su umirale stotinama godina generacije ovih ogromnih životinja.

SMRT U MOČVARI

- Nosak, gde su pronađeni ostaci mamuta, jeste lesna zaravan u nekadašnjoj delti praistorijske Morave, koja se ovde ulivala u Panonsko more - objašnjava Miloš Milivojević, iz Prirodnjačkog muzeja u Beogradu. - Kada smo 2009. godine otkrili fosil mamutice Vike, utvrdili smo da se ona udavila i skončala u blatu močvare. Međutim, ostaci ostalih mamuta nalaze se na najmanje deset metara višoj koti i moguća su, grubo, dva objašnjenja ove pojave. Ili je reč o nekoj katastrofi, koja ih je zadesila na istom mestu, ili je zaista pronađeno prvo groblje mamuta u svetu.

(Večernje novosti, 12. jun 2012.)

Pronađen novi fosil mamuta

U VIMINACIJUMU PRONAĐEN NOVI FOSIL MAMUTA

Ekskluzivno: U Viminacijumu pronađen novi ogromni fosil mamuta, verovatno je reč o groblju. Otkopani deo pronađenog skeleta duži od deset metara

Snimak koji je napravio optokopter

U ARHEOLOŠKOM nalazištu Viminacijum ne leži samo rimska carska grobnica već najverovatnije i groblje mamuta, kažu ushićeni stručnjaci Arheološkog instituta SANU. Oni su u sredu uveče otkrili novi ogromni fosil mamuta na površinskom kopu uglja u Starom Kostolcu. Do sada otkopane kosti pokazuju da je ovaj primerak preistorijskog pretka slona bio mnogo veći od mamutice Vike, takođe otkrivene na kopu „Drmno“ u junu 2009. godine.

- Vika je bila oko šest metara duga i oko 4,5 visoka, što znači da je bila skoro upola manja od mamuta kojeg smo upravo otkrili - kaže prof. dr Miomir Korać, direktor Arheološkog projekta Viminacijum. - Do sada otkopani deo novog skeleta duži je od 10 metara, a iskopavanja su tek počela. Vikinog brata pronašli smo na lokaciji simboličnog imena Nosak, oko kilometer istočno od mesta gde je pronađena Vika, kojoj su ime darovali čitaoci „Novosti“.

Novi fosil je otkriven na dvadesetak metara dubine, odnosno na koti koja je deset metara viša od one gde je nađena Vika, pa stručnjaci s Viminacijuma očekuju još fosila. U vreme kad su mamuti uginuli ovaj prostor se nalazio u delti ogromne preistorijske reke koja se na ovom mestu ulivala u Panonsko more, a upravo na takvim mestima najčešće se nalaze skeleti mamuta.

- Geološka ispitivanja potvrđuju da su mamuti, kao i današnji slonovi, imali mesta na koja su, vođeni nekim misterioznim nagonom, dolazili da bi umrli - kaže geolog Vlada Miletić iz Centra za nove tehnologije. - Veoma je moguće da ovde nađemo još fosila, pa će Viminacijum postati jedinstven i po tome što osim carske grobnice ima i groblje mamuta.

To potvrđuju i mladi doktorandi Arheološkog instituta SANU koji su otkrili u sredu veče prve kosti džinovskog mamuta.

- U profilu tla koje je „zagrizao“ bager nedaleko od novog mamuta vidi se još ogromnih kostiju - kaže mr Nemanja Mrđić.

U sredu uveče on, mr Saša Redžić, mr Mladen Jovićić i mr Ilija Danković pošli su u redovnu patrolu duž sveže otkopane ivice površinskog kopa. Pešačeći ispod litice od žutog lesa, visoke pedesetak metara, videli su nešto nalik na kost. Odmah su zgrabili ašove i budake i počeli da usecaju stepenice za prilaz, a kad su najzad stigli na vratolomno visoku kotu, potvrdilo se da je reč o ogromnoj kosti mamuta, koju je zakačio zub bagera. Na trošnoj ivici od lesa nastavili su kopanje finijim alatom, špahtlama i metlicama, pod svetlošću baterijskih lampi.

- Pred zoru su me probudili i pozvali da hitno dođem na lokalitet Nosak - kaže prof. dr Korać. - Imao sam šta i da vidim. Otkrili su deo ogromne kljove, koja je virila iz lesa i kost dužu od 1,4 metra. To ukazuje da je reč o ogromnom mamutu, verovatno mužjaku, a u narednim danima ćemo veoma polako otkrivati ovog diva, jer je teren izuzetno rizičan po istraživače.

OPTOKOPTER

NAUČNICI u Viminacijumu dobili su i neobično pojačanje letačko-snimateljsku ekipu s neobičnom daljinski upravljanom letelicom - optokopterom. Nalik metalnom pauku sa osam helikopterskih elisa, optokopter nosi kameru za snimanje nepristupačnih terena.

Nenad Petrović je snimatelj, a Dejan Kremić je pilot optokoptera koji sa zemlje upravljaju letelicom koja ima neverovatne manevarske sposobnosti i može da snima iz svih uglova na svim visinama do 500 metara, u radijusu od jednog kilometra.

(Večernje novosti, 7. jun 2012.)